Koersstijging van Europese defensiebedrijven is goed te verklaren

• Reijnders, D. en T. Gunther (2025) ESB, te verschijnen. Download [349,44 kb]

De marktwaarde van Europese defensiebedrijven is bijna verviervoudigd sinds Rusland begin 2022 zijn grootschalige inval in Oekraïne begon, terwijl Amerikaanse defensie-aandelen achterbleven. Zijn de Europese waarderingen wel realistisch, of dreigt er een bubbel?

Begin 2024 stegen de aandelenkoersen van beursgenoteerde defensiebedrijven in de EU en het VK flink, waarmee beleggers vooruitliepen op structureel hogere Europese defensiebegrotingen en een toenemende herinvesteringsbehoefte vanwege militaire steun aan Oekraïne. Met een gewogen gemiddelde koersstijging van ruim veertig procent binnen de beursgenoteerde Europese defensiesector dit jaar sinds begin 2022, zo blijkt uit data van Bloomberg, sorteren markten voor op forse groei. De koers-winstverhouding – de aandelenkoers gedeeld door de winst per aandeel – ligt volgens diezelfde data op ruim 43 (gemeten op 23 april 2025). Een dergelijke koersstijging is niet waar te nemen in de Amerikaanse defensiesector (figuur 1).

Gelet op de hoge koers-winstverhouding komt logischerwijs de vraag op of er sprake is van overwaardering (Galema et al., 2025). Hoewel het toekomstperspectief onzeker is, hebben financiële markten in onze ogen goede redenen om voor te sorteren op een forse omzet- en winstgroei van Europese defensiebedrijven.

Hogere defensiebudgetten

Europese defensiebedrijven lijken de komende jaren te kunnen profiteren van hogere defensiebudgetten. De geplande defensie-uitgaven in EU-landen en het VK zijn recentelijk snel gestegen, met onder andere in het VK een verhoging tot 2,5 procent van het bruto binnenlands product (bbp) op korte termijn, aangevuld met een ambitie op middellange termijn van 3 procent (Fisher et al., 2025). Daarnaast zijn de grondwettelijke begrotingsregels in Duitsland nu aan de kant geschoven om defensie-uitgaven boven de één procent van het bbp mogelijk te maken (Lunday en Von der Burchard, 2025) en voorziet het ReArm Europe-plan onder andere in de mogelijkheid tot het aanvragen van nationale uitzonderingsclausules binnen het stabiliteits- en groeipact ter voorkoming van buitensporigtekortprocedures als gevolg van defensie-uitgaven, waarmee maximaal 800 miljard euro potentieel vrijkomt voor defensie-investeringen (Europese Commissie, 2025).

In hoeverre de hogere defensiebegrotingen zich vertalen in toekomstige omzetgroei bij de Europese defensiesector hangt ten eerste af van de structurele omvang van deze begrotingen na een groeifase de komende jaren. Analisten (zoals bij de Deutsche Bank, Goldman Sachs en Morgan Stanley) noemen voor Europese NAVO-landen veelal een richtpunt van circa drie procent van het bbp. Daarbij is het relevant welk gedeelte van de verhoogde budgetten daadwerkelijk binnen Europa wordt gespendeerd. Wat betreft binnenlandse inkoop van militair materieel ambieert de Europese Commissie (2024) in haar vorig jaar uitgekomen Defence Industrial Strategy een inkooppercentage van vijftig procent bij EU-defensiebedrijven in 2030, terwijl dit percentage in 2022–2024 nog onder de twintig procent lag (figuur 2).

Ten tweede hangt de omzetgroei af van het aandeel van militair materieel binnen de defensiebegrotingen. Defensiebedrijven profiteren logischerwijs minder van het opleiden en aantrekken van nieuw personeel dan van de aanschaf van nieuw wapentuig. Analisten (zoals bij de Deutsche Bank, Goldman Sachs en ­Morgan Stanley) rekenen erop dat de verhogingen van defensiebudgetten vooral worden aangewend voor militair materieel. Qua personeel heeft ook het Europese deel van de NAVO namelijk al een overwicht ten opzichte van Rusland, terwijl investeringen in materieel noodzakelijk lijken voor een effectieve afschrikking. Bovendien ging de stijging in defensiebegrotingen in NAVO-landen (uitgezonderd de VS) de afgelopen jaren al gepaard met een groeiend aandeel van materieel, van 18,2 procent in 2014 naar 33,5 procent vorig jaar (NAVO, 2024). Een stijging van dit aandeel naar grofweg vijftig procent fungeert bij zakenbank Morgan Stanley als basisscenario.

Groeiend wereldwijd marktaandeel

Ook de speculatie dat Europese defensiebedrijven, naast stijgende verkopen binnen Europa, op de wereldwijde exportmarkt voor defensiematerieel (verder) marktaandeel gaan winnen, is een verklarende factor bij de recente koersstijgingen (Perun, 2025a; 2025b). De afgelopen tien jaar groeide het aandeel van de Europese defensiesector in de wereldwijde markt al van ruim 21 procent gedurende 2012–2016 naar een kleine 28 procent de afgelopen drie jaar (figuur 3). Ook defensiebedrijven in de VS, Japan en Zuid-Korea zagen hun aandeel in de wereldmarkt groeien. Vooralsnog komt dit met name doordat het aandeel van Rusland sinds de annexatie van de Krim in 2014 fors gedaald is. Dit komt uiteraard door een hogere binnenlandse leveringsvraag, maar ook door tegenvallende prestaties van materieel op het slagveld en toegenomen geopolitieke onwenselijkheid van militaire samenwerking met de Russen.

Hogere omzet- en winstprognoses

Analisten bij zakenbanken rekenen voor 2027 op een omzet en winst die respectievelijk 30 procent en 74 procent groter is dan in 2024, en 115 procent respectievelijk 371 procent groter dan in 2021, het jaar voor de grootschalige Russische invasie in Oekraïne (figuur 4). Die inschattingen zijn gebaseerd op bandbreedtes voor de structurele omvang van defensiebegrotingen, het aandeel van uitgaven aan militair materieel daarbinnen en het inkooppercentage binnen de EU. De groei zet naar verwachting de jaren daarna door totdat begin jaren dertig een stabiele omvang bereikt wordt.

Mochten de Europese NAVO-landen erin slagen vijftig procent lokaal in te kopen, voor de defensiebegrotingen drie procent van het bbp te halen en hiervan de helft aan militair materieel uit te geven, dan voorziet Morgan Stanley (2025a) grofweg zelfs een verdrievoudiging van de omzet bij de Europese defensiesector in 2030 ten opzichte van 2021.

Lagere vermogenskostenvoet

Analisten verwachten dat de koers-winstverhoudingen ook na de groeifase van komende jaren structureel hoger komen te liggen dan voorheen. De gemiddelde gewogen vermogenskostenvoet (WACC) – de kosten waartegen een bedrijf zichzelf kan financieren – kan namelijk voor Europese defensiebedrijven waarschijnlijk omlaag, zo volgt uit een analysistennotitie van Morgan Stanley.

Analisten noemen twee factoren die de vermogenskostenvoet de komende jaren zullen drukken. In de eerste plaats kan de beleggersbasis voor de beursgenoteerde defensiesector in Europa zich de komende jaren verbreden via het schrappen van uitsluitingen bij beleggingsfondsen en het laten varen van morele bezwaren bij particuliere aandelenbeleggers.

In de tweede plaats kunnen de omzet en winsten in de sector in mindere mate dan voorheen conjunctuurgevoelig worden (figuur 5), als Europese landen meerjarige defensiebegrotingen opstellen, zoals recentelijk Griekenland (Stamouli, 2025), waardoor er minder gemakkelijk op defensie bezuinigd kan worden. Hierdoor kunnen beleggers genoegen nemen met een lagere rendementseis voor de sector dan voorheen.

Conclusie

De forse koerswinsten bij Europese defensiebedrijven rusten op plausibele scenario’s voor de winstgroei en vermogenskostenvoet binnen de sector. Daarmee lijkt er geen sprake te zijn van overwaardering. Wel moet die toekomst zich nog ontvouwen. Gelet op het brede spectrum aan mogelijke uitkomsten valt voorlopig nog de nodige koersvolatiliteit te verwachten.

Literatuur

Europese Commissie (2024) A new European defence industrial strategy: Achieving EU readiness through a responsive and resilient European defence industry. Europese Commissie, JOIN(2024) 10 final. Te vinden op eur-lex.europa.eu.

Europese Commissie (2025) Introducing the white paper for European defence and the ReArm Europe Plan –Readiness 2030. Europese Commissie, 12 maart. Te vinden op defence-industry-space.ec.europa.eu.

Fisher, L., G. Parker en A. Gross (2025) UK to raise defence spending to 2.5% of GDP by 2027. Financial Times, 25 februari.

Galema, R., A. Plantinga en B. Scholtens (2025) Hogere defensie-uitgaven leiden niet per se tot grotere productiecapaciteit. ESB, 110(4843), 138–139.

Gunther, T. en D. Reijnders (2024) Markt sorteert voor op hogere winsten in Europese defensiesector. Statistiek op esb.nu, 23 mei.

Lunday, C. en H. von der Burchard (2025) Germany’s Merz secures breakthrough on gargantuan spending plan. Artikel op www.politico.eu, 14 maart.

NAVO (2024) Defence expenditure of NATO Countries (2014–2024). NATO Persbericht, 12 juni.

Perun (2025a) European rearmament: The ReArm Europe Plan & the future of U.S. weapon sales. Perun online PowerPoint-presentatie.

Perun (2025b) Global arms exports: The trends, winners & losers in 2024 & the outlook for 2025. Perun online PowerPoint-presentatie.

SIPRI (2024) SIPRI arms industry database. SIPRI.

Stamouli, N. (2025) Greece announces ‘drastic’ €25B transformation of defense strategy. Artikel op www.politico.eu, 2 april.